vrijdag 27 september 2013
Huizen (terugreis)
Om 7:30 gaat de wekker weer af en na het douchen en aanverwante werkzaamheden volgt er weer een goed ontbijt. We pakken de auto in en betalen de hospita met ons laatste cash geld en nemen afscheid. Eerste stop is aan de overkant van de weg bij het tankstation om te tanken ( € 1,50 per liter hier ). De tomtom wordt zo geinstrueerd om NIET via de binnenring van Parijs te rijden maar via de A86. Natuurlijk zijn er weer tolwegen op de route die we lekker makkelijk met de credit kaart betalen. De tol op de terugweg is totaal circa €23. Voor de hele reis ongeveer €60. We rijden noordwaarts zonder oponthoud. We merken we dat de temperatuur zakt onderweg, we begonnen met 16 graden en deze zakt in noord Frankrijk naar 11 graden met wat nevel. In Belgie gaat deze gelukkig weer omhoog en in Nederland is het lekker zonnig. Onze reis gaat voorspoedig tot Antwerpen waar we een beetje vertraging hebben bij de Kennedy tunnel. Boven Antwerpen is er ook nog wat vertraging maar in Nederland is het raak op de A27 voor Everdingen. In totaal hebben we 1 uur vertraging op een rit van 5 uur. Omstreeks 15:30 zijn we weer thuis na een goede, inspannende en uiterts informatieve vakantie.
donderdag 26 september 2013
Le Chesnay ( Versailles )
Vandaag gaat de wekker om 7:30, want we gaan naar Versailles. Verder hebben we het ontbijt om 8:30 besteld bij onze hospita. Het ontbijt was prima, sapje, koffie, thee, 2 croissants, zelfgemaakte koek en een yoghurtje. Daar konden we even op verder dus. Door de hospita werden we gewezen op de bushalte en voor 4 euro konden we beiden mee (wel contant betalen) van stop "Redingote" naar "Les Reservoirs" op buslijn B. Dit ging prima. Daarna was het even zoeken naar de kaartverkoop en we kochten een "Grand Passeport" want we wilden alles zien. Als eerste bekeken we het Palace zelf, we kregen een audio guide in het engels mee, dan hoor je toch net wat meer. Overigens is er een site met de geschiedenis van Versailles met filmpjes ( www.versailles3d.com ) die wel informatief is. Het mooiste is natuurlijk de spiegelzaal! We waren hier ook niet bepaald alleen, het was aardig file lopen door de kamers en de zalen. Hierna liepen we via de tuinen die ik liever parken noem vanwege hun omvang naar de kleinere paleizen. Onderweg noch even een koffie met een broodje genuttigd.
Hierna bekeken we het "Grand Trianon" waar o.a. Marie Antoinette heeft gewoond. Daarna het "Petit Trianon" waarin tevens een expositie over de "Kings Flowers" (klein maar fijn) was te bewonderen. In deze hoek van Versailles is er een Engelse tuin aangelegd door Marie Antoinette met meertjes, landhuizen, cottages (met groente tuinen) en een heuse boerderij met beesten. Hierna wandelden we terug naar het "Palace" om daar nog een paar tuinen te bekijken en een paar plaatjes te schieten. Het was inmiddels 16:30 terwijl we er om 9:30 waren begonnen. We hebben er dus weer een goede werkdag op zitten. We besloten verder om de terugweg te lopen i.p.v. met de bus te gaan (1,6 km kon er nog wel bij). Om circa 17 uur waren we weer op ons vakantieadres.
woensdag 25 september 2013
Le Chesnay ( aankomst )
Vandaag gaan we naar onze laatste plaats (voor deze vakantie) en wel gaan we naar Le Chesnay nabij Parijs. Dit is ongeveer 3,5 uur rijden. We hebben echter een stop gepland in Giverny. Hier heeft Claude Monet (DE schilder) lange tijd gewoond en gewerkt. Hij ligt hier begraven bij de kerk en zijn huis en tuin is te bezichtigen. We rijden het eerste deel zonder vertraging in 2 uur en 3 kwartier. Leuk dat we feitelijk langs Caen en Rouen terugreden, wel deels over tolwegen. De tuin van Monet lag er erg mooi bij en bestond uit 2 delen, namelijk een tuin met planten en een watertuin. Erg mooi om te zien. In het huis mochten geen foto's gemaakt worden dus kochten we een paar kaarten naderhand in de shop (zijn voormalig atelier). Bij hotel Baudy dronken we iets fris. Daarna gaf Ruth aan dat er gegeten moest worden (we hadden vanmorgen in Avranches nog wel een ontbijt gekocht). Dus besloten we om naar Vernon te rijden, hier waren we op de heenweg door gekomen en daar moest wel een boulangier te vinden zijn. Dit was ook zo en dus lunchten we even later in het centrum van dit stadje. Het stadje heeft een mooie oude kathedraal, bezoeken ging even niet vanwege een begrafenis die er gaande was. Het was nu circa 16 uur en we vonden het nog een beetje te vroeg om naar ons Bed & Breakfast te gaan en aangezien we bij het binnenrijden een chateau hadden gezien en een foldertje daarvan hadden meegenomen bij de tuinen besloten we dat te gaan doen.
Om circa 16:25 stapten we bij chateau Bizy binnen en om 16:30 was er een rondleiding in Frans. Vanwege de groepssamenstelling (5 engelssprekenden en 2 franssprekenden) deed de gids het in 2 talen, leuk dus. Het was een mooi chateau dat nog steeds in prive handen is en op deze manier probeerde het onderhoud te bekostigen. We kregen van alles te horen over de historie, zagen 5 verschillende vertrekken (foto's maken was OK) en zagen zelfs de eigenaresse nog lopen. Hierna dronken we nog een kopje koffie en reden we naar onze eindbestemming Le Chesnay. Nabij Parijs werd het steeds drukker maar we hebben geen file gehad en de tomtom (en Ruth natuurlijk) loodste ons feilloos naar het adres. We parkeerden de auto op de oprit en belden aan. De huiseigenaresse deed open en heette ons welkom. Na een sapje in de tuin pakten we onze benodigdheden uit de auto en verbleven we in ons ruime appartement. We hadden reeds een kaart van Versailles ter beschikking gekregen. Het weer was vandaag prachtig en lekker warm met een zonnetje. Aan de begin van de avond ontstond er wat onweer.
Om circa 16:25 stapten we bij chateau Bizy binnen en om 16:30 was er een rondleiding in Frans. Vanwege de groepssamenstelling (5 engelssprekenden en 2 franssprekenden) deed de gids het in 2 talen, leuk dus. Het was een mooi chateau dat nog steeds in prive handen is en op deze manier probeerde het onderhoud te bekostigen. We kregen van alles te horen over de historie, zagen 5 verschillende vertrekken (foto's maken was OK) en zagen zelfs de eigenaresse nog lopen. Hierna dronken we nog een kopje koffie en reden we naar onze eindbestemming Le Chesnay. Nabij Parijs werd het steeds drukker maar we hebben geen file gehad en de tomtom (en Ruth natuurlijk) loodste ons feilloos naar het adres. We parkeerden de auto op de oprit en belden aan. De huiseigenaresse deed open en heette ons welkom. Na een sapje in de tuin pakten we onze benodigdheden uit de auto en verbleven we in ons ruime appartement. We hadden reeds een kaart van Versailles ter beschikking gekregen. Het weer was vandaag prachtig en lekker warm met een zonnetje. Aan de begin van de avond ontstond er wat onweer.
dinsdag 24 september 2013
Avranches ( Villedieu-les-Poeles )
Vandaag wederom een stralende dag. Lekker weer met strak blauwe lucht en 24 graden 's middags. Op het programma staat Villedieu-les-Poeles, een stadje ten oosten van Avranches op circa 30 minutes rijden. Na een oven vers belegt stokbroodje met emmentaler te hebben gehaald bij de bakker gaan we op pad. We hebben "geluk" er is markt en dus is een parkeerplaats moeilijk te vinden. Dan zien we iemand vertrekken en we nemen die plek in. Daarna naar de VVV voor een kaartje en dat krijgen we, ook kopen we er een stadsgids met de historische zaken van het stadje. Alles is gelukkig op loopafstand. Als eerste staat de klokkengieterij op het programma. We krijgen wederom een Franse rondleiding want vandaag zijn er geen Engelstalige rondleidingen. Het is niet anders. Toch wel interessant om de klokkenmakerij te zien en de klokken te horen. Hier lopen we naar de koperbewerkerij, deze is tussen de middag dicht tot 13:30. We vullen de tijd op met een lunch in een creperie en een deel van de stadswandeling die niet echt speciaal is. Ook proberen we de kerk, maar ook die is met lunchpauze. Om 13:30 zijn we bij de koperbewerker en krijgen een film met Engelstalig geluid en natuurlijk een Franse rondleiding die overigens meer had van een verkooppraatje. Hierna hebben we de kerk nog even bekeken en een kopje koffie genomen. Toen hadden we Villedieu-les-Poeles wel gezien. Het was 15:30 en na enig beraad besloten we naar Granville te rijden om dit te bekijken. In de gidsen aangeprezen als mooi klein historisch stadje met een burcht. Dit pakte anders uit. Het bleek een flinke stad te zijn en daar hadden we geen zin in. De tomtom had het er ook moeilijk mee want die stuurde ons woonerfen op in de stad.
We besloten de kust te bezoeken en deden op diversen plekken stranden en uitzichtpunten aan. Ter hoogte van Genets werden we gemaand rustig aan te doen want er liep een paard vrij op de weg. Na even de kat uit de boom gekeken te hebben besloten we er stapvoets langs te rijden hetgeen prima ging. Bij een strandtent heeft Ruth dit gemeld en kregen we te horen dat er reeds voor gebeld was. Gegeten hebben we in het centrum van Avranches bij een bistro. Ruth at varkens fricandeau met champignon roomsaus en dit maal had Johan de mosselen. We dronken er een flesje cider bij leeg, want het was tenslotte onze laatste avond in Normandie. Daarna nog een toetje met soesjes voor Ruth (een hele berg) en een ijsje met Calvados voor Johan waarna we naar het hotel terug gingen. Morgen op pad in richting Parijs.
We besloten de kust te bezoeken en deden op diversen plekken stranden en uitzichtpunten aan. Ter hoogte van Genets werden we gemaand rustig aan te doen want er liep een paard vrij op de weg. Na even de kat uit de boom gekeken te hebben besloten we er stapvoets langs te rijden hetgeen prima ging. Bij een strandtent heeft Ruth dit gemeld en kregen we te horen dat er reeds voor gebeld was. Gegeten hebben we in het centrum van Avranches bij een bistro. Ruth at varkens fricandeau met champignon roomsaus en dit maal had Johan de mosselen. We dronken er een flesje cider bij leeg, want het was tenslotte onze laatste avond in Normandie. Daarna nog een toetje met soesjes voor Ruth (een hele berg) en een ijsje met Calvados voor Johan waarna we naar het hotel terug gingen. Morgen op pad in richting Parijs.
maandag 23 september 2013
Avranches ( Mont Saint Michel )
Vandaag was het tijd voor de attractie van Normandie, namelijk Mont Saint Michel. Dit is een eilandje met een oude abdij (11-de eeuw) gelegen op een rotspunt net voor de kust en is wereldberoemd. De auto parkeerden we op een groot terrein op een flinke afstand van de attractie maar er reden gratis pendelbussen, dus dit was geen probleem. Via de bus wordt je afgezet op het eiland. Dit eiland met een omtrek van 1 kilometer is momenteel verbonden met het land door een dijk waarover de weg is aangelegd. Er is een meerjaren project gestart om de dijk te vervangen voor een lange brug zodat de natuurlijk monding van de rivier (Couesnant) weer wordt hersteld en het nu zo overvloedige slib weer naar zee gaat afvoeren. Op het eilandje lopen we door middeleeuwse straatjes met natuurlijk een heleboel souvenir winkels en eettentjes. Het is allemaal flink op elkaar gebouwd hier in lagen. De abdij torent bovenop het eilandje uit, op een hoogte van 80 meter. Nadat we de straatjes omhoog gelopen zijn komen we eerst bij de kerk Le Saint Pierre die nog in gebruik door monniken aldaar. Even later komen we bij de abdij en na betaling van 9 euro per persoon volgen we de wandelroute. Deze voert door imposante vertrekken waarin vroegertijd heel wat gebeurd moet zijn. Nu lopen er alleen toeristen, heel veel toeristen. Ook de Japanners hebben deze attractie ontdekt. Na het abdij bezoek hebben we nog een kopje koffie genomen en een wandeling gedaan over de vestingmuur, alvorens terug te gaan naar de bushalte. Circa 14:30 waren we weer bij de auto en besloten tot het bekijken van het gebied direct boven Avranches aan de baai. Hier hebben we een rondje gereden waarna we terug zijn gereden naar het hotel. Op circa 500 meter vanaf het hotel had Ruth vanmorgen op de heenweg een Carmelieten klooster aanduiding gezien en dit moest natuurlijk onderzocht worden. We bekeken het sobere kerkje dat open was en lazen dat er een winkeltje moest zijn. Na enig zoeken vonden we dit maar het bleek gesloten te zijn. Er hing een briefje op de deur dat we bij de hoofdingang konden aanbellen. Dit deden we en even later verscheen er een non die ging regelen dat er iemand in het winkeltje zou komen. In de winkel kochten we honing en ontstond er een leuk gesprek in het Frans tussen de non en Ruth, waarna we met de honing vertrokken naar het hotel. Vanavond zijn we naar het centrum gewandeld en hebben gegeten in een creperie, we namen elk een lekker hartig gevulde pannenkoek, met een glaasje cider. Ook liggen de plannen voor morgen al weer klaar...
zondag 22 september 2013
Avranches ( Stad verkennen )
Na de rustige dag van gisteren slapen we uit tot circa 10 uur. Hierna wandelen we het stadje in om deze te verkennen. Het is circa 15 minuten lopen naar de stad en met onderweg diverse boulangiers alwaar we een ontbijt halen (lekkere broodjes) en een kiosk alwaar we thee kunnen drinken. In de stad bekijken we als eerste het historische centrum waarbij de borden langs de route natuurlijk alleen in het Frans zijn! Er is met name een oude burcht met mooi uitzicht over de stad. Hierna tijd voor een kopje koffie in een partisserie en dus natuurlijk met een taartje erbij! Vervolgens bekijken we de kerk (Notre-Dame) en de Jardin des plantes (botanische tuin). Met name deze gratis te bezoeken tuin is erg leuk en heeft een mooi uitzichtpunt op Mont St Michel. Daarna hadden we eigenlijk alles gezien en namen we in het centrum een belegd stokbroodje met ham en emmentaler kaas met een choco koek en een drankje voor 3 euro 90 en we besloten daarna terug te gaan naar het hotel. Het weer was overigens bijzonder lekker, geen jas nodig, zonnetje erbij, niets te klagen dus. Omstreeks 14:30 waren we weer in het hotel en we bespraken wat verder te gaan doen. Opties waren: A: niets doen en in het hotel blijven, B: iets gaan bekijken. Het werd B. De kaarten en de boekjes werden geraadpleegd en onze keus viel op Cancale en de daarboven liggende pointe du Grouin. Dit was circa 1 uur rijden en we waren dus omstreeks 16 uur ter plekke. Het was er druk maar we vonden gelukkig snel een parkeerplek strak naast een helling aan de kant van Ruth. Het uitzicht was weer mooi en we wandelden daar circa 1 uur. Daarna reden we naar het centrum van Cancale om hier rond te kijken. Het dorpje had natuurlijk een kerk en daarnaast een terras met koffie en ook een mooi pad met uitzicht op de inmiddels drooggevallen zeebodem waarop mijn oesters teelde. Omstreeks 18 uur reden we weer langs de kust richting het hotel. We hadden na de Fruit de Mer lunch gisteren onze zinnen gezet op een diner met Fruit de Mer. Op de heenweg voldoende gezien dus dat moest geen probleem zijn. Bij het eerste restaurant zijn we gestopt. Dit bleek naast restaurant met name gericht op het vers verkopen van de schaaldieren, leuk om te zien overigens.
We gingen dus zitten en dachten van de kaart te kunnen bestellen. Dit werkte anders, je moest zelf de schaaldieren uitzoeken en die werden dan na afrekenen klaargemaakt voor je. Maar als je geen expert bent in wat lekker is, wat kies je dan? En daarnaast hoe leg je dit in het Frans uit? We besloten een ander restaurant te zoeken. Langs de weg vonden we nog zo'n verkooppunt zonder eetgelegenheid en daarna 1 met eetgelegenheid die er ook gezellig uit zag. Deze was echter aan het opruimen en hier konden we dus niet terecht. We reden door en kwamen in het dorpje Hierel. Hier vonden we 1 restaurant die naast crepes (pannenkoeken) ook mosselen serveerde. Dit werd het dus. Ruth bestelde Moules Normandes en ik Brouchette de St Jacques sauce bretonne. Beide gerechten waren erg lekker. Na een kleine toetje reden we in het donker weg naar het hotel. Onderweg opperde Ruth dat Mont St Michel in het donker wel mooi verlicht zou zijn. Dit moest dus bekeken worden. Via donkere wegen en ongeduldige Fransen bij stoplichten stonden we in het pikkedonker plaatjes te schieten van het er inderdaad mooi uitziende complex. Na nog een paar slingerwegen in het donker kwamen we gelukkig weer op bekendere brede en vooral verlichte wegen naar het hotel. Omstreeks 22:15 waren we hier terug. Achteraf was het toch een best volle dag geworden.
We gingen dus zitten en dachten van de kaart te kunnen bestellen. Dit werkte anders, je moest zelf de schaaldieren uitzoeken en die werden dan na afrekenen klaargemaakt voor je. Maar als je geen expert bent in wat lekker is, wat kies je dan? En daarnaast hoe leg je dit in het Frans uit? We besloten een ander restaurant te zoeken. Langs de weg vonden we nog zo'n verkooppunt zonder eetgelegenheid en daarna 1 met eetgelegenheid die er ook gezellig uit zag. Deze was echter aan het opruimen en hier konden we dus niet terecht. We reden door en kwamen in het dorpje Hierel. Hier vonden we 1 restaurant die naast crepes (pannenkoeken) ook mosselen serveerde. Dit werd het dus. Ruth bestelde Moules Normandes en ik Brouchette de St Jacques sauce bretonne. Beide gerechten waren erg lekker. Na een kleine toetje reden we in het donker weg naar het hotel. Onderweg opperde Ruth dat Mont St Michel in het donker wel mooi verlicht zou zijn. Dit moest dus bekeken worden. Via donkere wegen en ongeduldige Fransen bij stoplichten stonden we in het pikkedonker plaatjes te schieten van het er inderdaad mooi uitziende complex. Na nog een paar slingerwegen in het donker kwamen we gelukkig weer op bekendere brede en vooral verlichte wegen naar het hotel. Omstreeks 22:15 waren we hier terug. Achteraf was het toch een best volle dag geworden.
zaterdag 21 september 2013
Avranches ( aankomst )
We waren hier om 13:30 en zagen daar dat de vuurtoren nog niet open was. We wachten dus even aan de rand van de zee. Om 14 uur mochten we naar boven. 365 treden later was een fantastisch uitzicht ons deel. Toch wel erg hoog was het daar boven, 72 meter. Als derde bestemming hadden we de noordoostelijke punt uitgekozen, namelijk het dorpje Goury. Vlak bij dit dorpje passeren we de nucleaire opwerking centrale, een enorm groot complex waar ook een kerncentrale deel van uit maakt. In het dorpje parkeren we de auto en lopen een klein rondje naar de punt. Deze punt hier is zeer rotsachtig en het landschap er omheen zijn kleine weiden gescheiden door stenen muren. Dit lijkt erg op Ierland. Aangezien het restaurant pas om 19 uur weer open ging zat een kopje koffie er niet in en gingen we naar onze vierde en laatste bestemming. Ja, ja, het was een druk dagje met al de uitstapje en de in totaal 5 uur autorijden. De vierde bestemming was de Jardin Botanique de Vauville (link), een botanische tuin dus. Deze tuin is aangelegd in 1947 en heeft een oppervlak van 40.000 vierkante meter. Door slim aan te planten is het gelukt palmbomen en planten die anders niet tegen het klimaat kunnen toch te laten gedijen. Erg leuk om te zien en we sluiten hier af met een kopje thee. Daarna nog 2 uur rijden naar ons hotel alwaar we om 20:15 inchecken. Het weer vandaag begon stralend blauw met een zonnetje en eindigde met miezerige regen toen we gelukkig net de tuin hadden gezien.
vrijdag 20 september 2013
Port-en-Bessin-Huppain ( 20 sept )
Vandaag hadden we 2 opties, rondje westwaarts naar Caen of het gebied bij Cherbourg verkennen. We besloten tot het eerste en de omgeving nabij Cherbourg morgen op weg naar de volgende pleisterplaats te doen. Het weer is vandaag zonnig en geheel droog. In de middag een temperatuur van circa 20 graden. Lekker weer dus. Als eerste op de route is de Canadese begraafplaats nabij Beny-sur-Mer. Na even gezocht te hebben toch vrij vlot gevonden. De begraafplaats oogt Brits en ook deze ziet er netjes en goed onderhouden uit. De bloemen, met name de rozen, bloeien erg mooi. Hierna gaan we naar Courseulles-sur-Mer en bezoeken het monument aan het Juno strand. Hier wordt onder meer herdacht dat generaal de Gaulle hier na D-day aan land kwam. Een enorm Lorraine kruis herinnerd hier aan. De volgende stop is Ouistreham (Sword beach) alwaar we een kopje koffie drinken en ons meegebrachte stokbroodje kaas opeten. Ook lopen we langs een 4 etage hoge duitse bunker (die nu in gebruik is als museum) en het monument aan het strand. Op het strand is overigens een weekend met vlieger enthousiastelingen net begonnen en diverse vliegers zijn hier te zien. De volgende stop is de Pegasus brug nabij Benouville. Op de heenweg zijn we hier ook langs gekomen maar toen hadden we nog geen idee van de historie van deze brug. De brug was namelijk van groot strategisch belang en is tijdens D-day meteen al door een geallieerde eenheid die was geland met een aantal gliders veroverd en verdedigd. De laatste stop van vandaag is de plaats Caen. Met name zijn we geinteresseerd in de Abbye aux-Dames (vrouwen abdij), Volgens de vergaarde info zou er een rondleiding zijn om 16 uur. Het bleek een aantal zalen met diverse kleinere tentoonstellingen te zijn in het abdij gebouw op de begane grond. Op zich leuk maar we hadden ons iets anders voorgesteld. Nadat we de zalen op eigen houtje verkend hadden zijn we naar de naastgelegen kerk gegaan. Hier ligt de vrouw van Willem de veroveraar Mathilda begraven en zij heeft in 1060 deze abdij gesticht. Na de kerk lopen we naar het Chateau van Willem de veroveraar in de stad. Dit is een ruine die nu 2 musea herbergt (niet bekeken, musee Normandie en musee voor de schone kunsten). We wandelen verder door de stad en nemen onderweg een kopje koffie met een koek (energie). Hierna konden we verder naar de Abbye-aux-Hommes (mannen abdij) gesticht door Willem de veroveraar in 1063. In de kerk is hij begraven terwijl de abdijgebouwen nu in gebruik zijn als gemeentehuis. Aan dit plein staat overigens ook een kerk die niet gerestaureerd is en de schade van de oorlog dus nog vertoond. We wandelen terug naar de auto die we bij de eerste abdij hadden neergezet en rijden terug naar ons verblijf. In Caen krijgen we te maken met de eerste file tijdens onze vakantie die gelukkig niet al te veel vertraging oplevert. Thuis maakt Ruth voor de tweede maal deze week macaroni klaar en maken we ons op om alle restjes op te maken alvorens we morgen verkassen naar Avranches.
donderdag 19 september 2013
Port-en-Bessin-Huppain ( 19 sept )
Vandaag staat de was op het programma. Een bonte en een witte was om precies te zijn. Het park heeft een wasserette met was- en droogmachines dus dat moet kunnen. Daarnaast bekijken we vandaag het dorpje Port-en-Bessin-Huppain wat beter. Het weer is wederom beter, de zon schijnt met flinke opklaringen maar er is wel wat bewolking. Omstreeks 13 uur zijn de 2 wassen en de droogsessie gedaan en hebben we geluncht. Dus gaan we naar het dorpje. Hier trekken we de wandelschoenen aan en lopen eerst tegen de westelijke helling op waarop een uitzichtpunt zou moeten zijn. Dit bleek een oude bunker met uitzicht over de haven. Op weg er naartoe moesten we dicht langs een golfveld. Een bal miste ons op zo'n 5 meter! Een plakette vertelde ons het verhaal van de bevrijding van dit dorp dat helaas gepaard ging met grote verliezen. Dit dorp was door de geallieerden bedoeld voor een pijpleiding voor de brandstof die benodigd was voor de invasie (operatie Pluto). Na dit gezien te hebben begaven we ons naar de andere zijde van het dorp en gingen daar omhoog. Hier hebben we een stuk gewandeld in de richting van Arromanches en we zagen wederom de resten van de kunstmatige haven duidelijk liggen. Het was eb. Na deze wandeling met de mooie uitzichten kwamen we weer in het dorpje met de haven. Hier waren inmiddels grote delen van de haven drooggevallen vanwege het tij. Leuk om te zien dat in een paar uur tijd het water verdwijnt. De bevolking trekt er dan op uit met regenlaarsen en emmers om het "fruit de mer" te oogsten. Inmiddels was het gaan miezeren. Na een bezoek aan de bakker en aan de kerk die gewijd was aan zeevarenden (er hingen allemaal bootjes in de kerk) zijn we weer naar de auto gegaan die in de haven bij de visafslag stond. Hier verkopen ze de vis direct aan de haven, verser kan niet. Nadat we nog wat spulletjes bij de supermarkt gehaald hebben gingen we weer naar ons huisje alweer we vanavond wortels met doperwtjes en een schnitzel aten.
woensdag 18 september 2013
Port-en-Bessin-Huppain ( 18 sept )
Vandaag iets minder grijs weer, maar nog wel veel wolken. We besluiten vandaag om Bayeux te gaan bekijken (even dus geen WOII dus). We parkeerden bij de Britse begraafplaats liepen het stadje in. Als eerste bezochten we de kathedraal (Notre Dame), deze is erg bijzonder zowel van buiten, met allerlei torens en torentjes, als ook van binnen. Deze kathedraal werd in 1077 in bijzijn van Willem de veroveraar ingewijd. Hierna liepen we naar het museum dat een borduurwerk (tapiserie) van 70 meter lang tentoonsteld. Het verteld het verhaal van de Normandische verovering van Engeland in het jaar 1066 op een zeer beeldende manier. Er zijn 58 scenes te zien waarop de slag bij Hastings (van Willem de veroveraar) is uitgebeeld. Hierna wandelden we een route daar het stadje. Ook nuttigden we een stokbroodje met brie.
Na Bayeux reden we naar het plaatsje Balleroy waar het gelijknamige chateau ligt. Dit is nu eigendom van fam. Forbes (gekocht door Malcom Forbes de miljardair in 1970). Onder leiding van een gids (die erg op zich liet wachten) bekeken we het interessante chateau dat gelukkig de eeuwen en oorlog heeft doorstaan. Het chateau dateert uit 1631 en herbergt ook een luchtballon museum (hobby van Malcom). Inmiddels was het 18:10 toen we teruggingen naar ons vakantieadres. Onderweg nog even bij de Lidl ingredienten voor het diner gehaald en in Port-en-Bessin-Huppain de ansichtkaarten op bus gedaan en wat schelpen gezocht op het strandje bij de haven. We sluiten de dag af met een lekker stukje Franse Emmentaler en een glaasje Pommeau (2/3 appelsap en 1/3 Calvados).
Na Bayeux reden we naar het plaatsje Balleroy waar het gelijknamige chateau ligt. Dit is nu eigendom van fam. Forbes (gekocht door Malcom Forbes de miljardair in 1970). Onder leiding van een gids (die erg op zich liet wachten) bekeken we het interessante chateau dat gelukkig de eeuwen en oorlog heeft doorstaan. Het chateau dateert uit 1631 en herbergt ook een luchtballon museum (hobby van Malcom). Inmiddels was het 18:10 toen we teruggingen naar ons vakantieadres. Onderweg nog even bij de Lidl ingredienten voor het diner gehaald en in Port-en-Bessin-Huppain de ansichtkaarten op bus gedaan en wat schelpen gezocht op het strandje bij de haven. We sluiten de dag af met een lekker stukje Franse Emmentaler en een glaasje Pommeau (2/3 appelsap en 1/3 Calvados).
dinsdag 17 september 2013
Port-en-Bessin-Huppain ( 17 sept )
Vandaag start de dag grijs en nat en dit blijft de hele dag zo. Op het programma staat Sainte-Mere-Eglise met kerk (parachutist) en museum. Op weg hier naartoe gaan we nog langs de caramel fabriek van Normandie die elke dag om exact 10 uur een rondleiding geeft voor geinteresseerden. En aangezien wij wel geinteresseerd zijn in caramel wordt de wekker gezet en staan we om 9:50 in de wachtruimte. Tijdens de rondleiding steken we niet veel op aangezien deze in het Frans is, de zaken die men laat zien en proeven geven echter wel een goed beeld. Naderhand verlaten we de fabriek . . . via de winkel. Daarna rijden we dus door naar Saint-Mer-Eglise. Als eerste bekijken we de kerk, waaraan een parachute met pop hangt. In de kerk verwijst een glas in lood raam naar WOII. Hierna gaan we naar het museum dat het verhaal verteld rondom de parachutelandingen met de gliders in deze streek. Een mooi museum. Hierna (het is inmiddels 14 uur) gaan we nog even langs de boulangier voor een brood en een lekker stokbrood. Gezien de aanhoudende motregen eten we dit in de auto op. Na enig overleg gaan we richting het Utah strand om daar een kijkje te nemen. Onderweg zien we een aantal standbeelden ter eerbetoon aan de geallieerden. Bij het strand is er een uitgebreid monument wat we hebben bekeken. Als laatste op het programma voor vandaag staat het Rangers museum in Grand Camp Maisy. Onderweg een korte stop in het dorpje Saint Marie du Mont waar we een kerk bekijken en waar na de parachute dropping allerlei ontmoetingen (soms bloedig en soms niet) tussen de bezetters en de pas gelande geallieerden beschreven staan. Het rangers museum verteld het verhaal van het speciale Rangers bataljon dat de opdracht had Point du Hoc (zondag bezocht) in te nemen. Weer zo'n indrukwekkend verhaal dat met plakkaten en een korte film wordt verteld. Hierna gaan we retour naar het appartement, we eten vandaag aardappels met bloemkool en een karbonade.
maandag 16 september 2013
Port-en-Bessin-Huppain ( 16 sept )
Vandaag gaan we weer op oorlogspad. Het weer was vandaag sterk wisselend, felle opklaringen met een paar stevige buien. De buien hadden we niet veel last van aangezien ze vielen tijdens onze autoritjes. Zoals gezegd stond vandaag in het teken van WOII. We startten met de begraafplaats voor de Amerikaanse gevallenen. In het bezoekerscentrum worden wij en onze bagage uitgebreid geinspecteerd, hetgeen ons voor een begraafplaats wel vreemd overkomt. Zal wel Amerikaans zijn. Na de controle komen we in een soort museum met film en informatie rondom de oorlog ook worden er persoonlijke verhalen verteld en de namen van de gevallen ten gehore gebracht. Hierna lopen we de begraafplaats op. Een schitterende locatie aan het Omaha beach, een groot terrein met veel witte kruizen (circa 9300) ontvouwd zich voor onze ogen. Indrukwekkend. Hierna gaan we naar het museum Overlord (de code naam voor D-Day) om wat oud oorlogstuig te zien. Soms is dit nog jaren na de oorlog door de Fransen gebruikt in o.a. de landbouw. Hierna zijn we op zoek gegaan naar "La ferme du Clos Tassin", een winkel in lokaal gemaakt appelsap, jam, honing en op basis van appel gemaakte drank. Een beetje proeven hoort hier natuurlijk ook bij ;-) en we kochten natuurlijk ook wat.... Geen Calvados want 40% was ons een beetje te sterk. Het was inmiddels halverwege de middag en we besloten naar de Britse begraafplaats in Bayeux te gaan (Rangers musee was dicht).
Ongeveer 4000 Britse gevallenen liggen hier. Elk graf heeft een grafsteen met daarop het regiments insigne gegraveerd. Het was nu 17 uur en tijd om boodschappen te doen en naar het appartement terug te gaan. We hebben echter nog wel even in de haven van Port-en-Bessin-Huppain gekeken naar het strandje met de jacobsschelpen (tip van Josien). Het rapen ervan komt nog wel. Het zag er uit als een leuk vissersplaatsje gebouwd rond de haven.
zondag 15 september 2013
Port-en-Bessin-Huppain ( 15 sept )
Vandaag werden we wakker met een zonnetje aan een strak blauwe lucht. Een verrassing na al de dagen met bewolking. In de loop van de dag werd de bewolking steeds dikker en vanavond regende het een beetje. Na het ontbijt bespraken we het plan van vandaag. Als eerste gingen we naar La Cambe alwaar we de begraafplaats van circa 20.000 Duitsers bezochten. Indrukwekkend al die graven met vaak mannen van rond de 20 jaar die aldaar gesneuveld zijn. Daarna reden we een stukje terug en naar het strand, naar Pointe Du Hoc (interessante link). Dit was een Duits verdedigingswerk dat door de rangers op D-Day is heroverd. De rangers was een bataljon van 225 man, waarvan er na deze slag nog slechts 90 over waren. Een hoge prijs. Als derde bestemming vandaag was het dorp Arromanches. Hier bouwden de geallieerden o.l.v. en gepland door Churchill (eerste plannen stamden uit 1942) een eigen haven voor de aanvoer van goederen omdat de bestaande havens stevig versterkt waren door de Duitsers en dus moeilijk in te nemen. De haven werd opgebouwd met betonnen pontons en oude schepen die voor de kust werden afgezonken. Dit is nog steeds goed te zien bij eb. We parkeerden voor 3 euro bij het 360 graden theater alwaar we een film van 20 minuten zagen omtrent de eerste 100 dagen vanaf D-Day (6 juni 1944). In die tijd werd namelijk de kust tot en met Parijs bevrijd. Na deze korte maar indrukwekkende film wandelden we naar beneden naar het stadje met museum "Musee de Debarquement". De film vertelde het verhaal omtrent de voorbereidingen en het bouwen van de tijdelijke haven voor de kust. De haven kreeg al in juni 1944 meteen al een heftige storm te verduren maar doorstond deze zodat de bevoorrading niet in gevaar kwam. De haven bleef in gebruik totdat Antwerpen was bevrijd en die haven het kon overnemen. Als vierde en laatste bezochten we Longues Sur Mer hetgeen op de terugweg naar het appartement lag. Dit was evenals Point Du Hoc een verdedigingswerk van de Duitsers. Omdat hier stevig geschut stond dat de zee met een bereik van 20 km kon controleren moest dit worden uitgeschakeld. Een paar dagen voor D-Day werd dit hevig gebombardeerd met weinig succes, slechts 1 van de 4 geschutten werd uitgeschakeld. De klus werd op D-Day door landtroepen geklaard, die gelukkig slechts weinig weerstand hierbij ondervonden (men was murw door de bombardementen).
zaterdag 14 september 2013
Port-en-Bessin-Huppain ( 14 Sept )
Vandaag stoppen we even met de hotels en gaan we op weg naar ons appartement van Pierre en Vacance in Port-en-Bessin-Huppain. Op weg daar naartoe volgen we zoveel mogelijk de kust al is de tomtom het daar soms niet mee eens. Als eerste komen we Houlgate tegen alwaar we langs de strandpromenade met mooie huizen wandelen. Het weer is redelijk met hier en daar een stukje blauw. We bekijken hier een kerkje en kopen een belegd stokbroodje als ontbijt. Een kopje koffie en daarna verder naar Dives-sur-Mer. Dit stadje staat bekend om haar markt. In een grote oude schuur in het midden van het dorp troffen we daar allerlei kooplieden met lokale waren. O.a. duif, bloedworst, normandische pudding, groenten, fruit brood, appel cider en nog veel meer. In het dorpje was het ook markt met allerlei kramen. Leuk om even doorheen te lopen. Tenslotte was er nog een oude kerk uit 1067. Die kon maar deels bekeken worden want deze werd gerenoveerd (erg nodig overigens). O.a. kwamen we langs Arromanches waar Churchill een haven bouwde om alle voertuigen snel en efficient aan land te brengen. Nadat we boodschappen hebben gedaan, zijn we gaan inchecken en betrokken we ons appartement. Lekker ruim voor ons tweeen. Daarnaast kunnen we nu zelf weer ons potje koken.
vrijdag 13 september 2013
Deauville ( 13 sept )
Na 2 nachten in Fecamp verhuizen we vandaag naar Deauville. Via rustige landelijke wegen ging het in de richting van Le Havre. Onder Le Havre ligt een tolbrug. Deze brug over de Seine is 856 meter lang en geopend in 1995. Een mooie dubbele tuibrug met een enorme overspanning. Na de brug meteen rechts naar het plaatsje Honfleur. Ook vandaag was de dag zwaar bewolkt begonnen met zelfs wat regen. Zo regende het ook nog toen we Honfleur binnenliepen en besloten in een cafe met diverse gokactiviteiten (lotto en paardenrennen) een kopje cafe petit noir voor Johan en au lait voor Ruth te nemen. We liepen even laten naar het centrum dat feitelijk bestaat uit de haven met mooie gebouwen er omheen. Een zeer pittoresk geheel. We gingen daarna op zoek naar het kerkje Notre-Dame-de-Grace. Dit lag op natuurlijk weer op een heuvel en na een stevige wandeling met uitzicht op eerder genoemde brug kwamen en hulp van een plaatselijk postmevrouw bekeken we dit kerkje dat wederom gewijd was aan zeelieden die waren vergaan. Hierna daalden we weer af naar het centrum en bekeken een houten kerk en vele winkeltjes met kunst. Leuke schilderijen met papaver en stillevens! Inmiddels was et weer opgeklaard en scheen de zon zelfs soms. We besloten het museum Boudin te bekijken, er was een expositie aangaande vrouwen aan zee die ons wel aansprak. Na dit museum konden we gratis in de houten klokkentoren die bij de eerder genoemde houten kerk stond. Goed dat we deze gratis in konden met onze muesum kaartjes want deze getoonde collectie was ons inziens niet veel soeps. Na nogmaals een kopje koffie in het wedkantoor reden we verder naar onze bestemming. De bestemming Deauville ligt tegen Trouville aan. Trouville en Deauville beschikken beide over een groots casino, mooie winkels en zijn te beschouwen als sjieke badplaatsen. In Deauville betrokken we onze kamer in het Ibis hotel. Een goed en voldoende lang bed EN vouchers voor een gratis cocktail in het casino. Die konden we niet laten staan natuurlijk. We liepen dus door de stad en bewonderden de winkels en de netheid ofschoon ook hier het fenomeen hondedrol bestaat en Johan vond er proefondervinderlijk 1 onder zijn schoen. Ook staat het hotel Normandie in Deauville, een imposant oud vakwerk gebouw dat als hotel dienst doet. In het casino werd eerst even gekeken of we wel binnen mochten komen a.d.h.v. onze rijbewijzen en leverden we onze jassen in. Hierna naar de bar voor de cocktail en passant hier en daar een blik werpend natuurlijk. De cocktail, wodka jus d'orange met een schuimpje lieten we ons smaken. We hebben de cocktail betaald met een 2 euro dukaat in een fruitautomaat. Hierna ging het weer retour na het hotel.
woensdag 11 september 2013
Fecamp ( 11 en 12 sept )
Vanuit Rouen reden we binnendoor (de tolwegen ontwijkend) naar het westen. Wel zo leuk om de dorpjes en het landschap te zien en we hebben de tijd. Onderweg deden we een Lidl in voor wat inkopen. We reden naar Etratat, en dorpje aan kust bekend om de mooie formatie krijtrotsen. Na even een parkeerplaats te hebben gezocht en gevonden kon het wandelen beginnen (het was circa 13 uur). Etratat ligt in een kleine baai met links en rechts de reeds genoemde krijtrotsen in mooie formatie. Na een kopje koffie in de bar van het casino (zijn er velen van) beklommen we via een goed toegankelijke trap eerst de noordelijke rots en werden beloond met mooie uitzichten op het dorp, de zee en de kust ten noorden van Etratat. Ook was hier een kerkje (op slot) en een monument voor een paar vliegerpioneers (het bijbehorende museumpje was ook dicht). Hierna was het tijd voor een kopje thee in de plaatselijke herberg. We bestelden thee met een wafel en kregen na enige tijd 2 joekels van irish koffie voorgeschoteld, lekker om te zien echter niet besteld dus retour. Hierna volgde de bestelde thee met wafel die we ons goed lieten smaken. Na deze stop zijn we de zuidkant op geklommen en ook hier waren de uitzichten prachtig. De middag was omgevlogen en we gingen met de auto naar Fecamp hetgeen iets noordelijker lag. We vonden het hotel (Hôtel de la Plage) en checkten in. Een vriendelijk vrouw achter de receptie overlaadde ons met informatie en kortingsbonnen (geen van gebruikt omdat we ze steeds vergaten). Die kamer was klein en liep scheef af, het bed was kort en de matras slap, maar met het beloofde uitzicht op zee.
De volgende dag bekeken we de omgeving van Fecamp. Als eerste stond een uitzichtpunt (Cap Fagnet) met abdij op het programma iets ten noorden van het dorpje. Het kerkje van de abdij was te bezoeken en was ter ere van allen die op zee omkwamen. Op de deze plek waren nog een flink aantal bunkers uit WOII te zien. Het uitzicht was helaas slecht vanwege het regenachtige weer. Hierna reden we naar Yport en daargekomen klaarde het weer gelukkig op. Een wandeling de rots op ten zuiden van het dorpje vanwege het uitzicht werd daarop ondernomen. Terug in Yport namen we bij een Creperie een lekkere pannenkoek. Na nog even in de richting van Etratat gereden te hebben besloten om vanwege het betere uitzicht nogmaals Cap Fagnet te bezoeken. We werden beloond met mooie uitzichten. Het was nu circa 16 uur en er stond nog 1 ding op de agenda. Een bezoek aan het paleis Benedictine. Nadat we de auto parkerden bij het hotel zijn we lopend naar dit paleis gegaan. Een mooi gebouw. We waren er om 16:45 en kochten nadat de kassiere ons er op had gewezen dat we slechts nog 45 minuten hadden toch een kaartje. Een goede zaak, want we zagen er een paar mooie zalen met veel mooie dingen (prive verzameling). Naast dat het een mooi paleis is, is het ook de enige productielocatie voor het drankje Benedictine. Er worden daar dus naar oud recept miljoenen liters drank gestookt. Na de bezichtiging van de zalen volgde een rondleiding in het frans met als laatste stop een proeverij van 1 van de 3 soorten. Dit ging er wel in en we nipten er vrolijk op los. Via de winkel (we konden ons beheersen) gingen we weer lopend hotelwaarts.
maandag 9 september 2013
Rouen ( 9 en 10 sept )
Om 10:15 vertrokken uit Huizen met droog bewolkt weer. De maandagmorgenspits was afgelopen dus kwamen we zonder vertraging langs Utrecht en Antwerpen hetgeen wel heel prettig was. Nabij Lille (net in Frankrijk) hebben we gelunchd en van bestuurder gewisseld. Hierna werd het weer regenachtig tot aan onze bestemming die we omstreeks 16:15 bereikten. In Rouen hadden we het hotel "Alive Hotel De Quebec" gelegen tegen het oude centrum aan. Parkeren was niet mogelijk ter plekke en we stalden de auto daarom voor 2 dagen in een parkeergarage a 24 euro. De ontvangst was hartelijk, de lift heel benauwd, de kamer klein en het bed te kort (voor Johan). Die avond zijn we het centrum is geweest om dit te verkennen en door een tip van de hoteleigenaar stonden we om 22 uur voor de kathedraal alwaar een schitterende projectie op te zien was (klik hier). De tweede dag in Rouen hebben we het centrum verder verkend. Gezien: mooie vakwerkhuizen, grote stadsklok (gros horloge), standbeeld en kerk Eglise Jeanne d'Arc, kathedraal (Notre-Dame), diverse steegjes in middeleeuwse stijl, kerk nabij het gemeentehuis, Aibre St. Maclou (vroeger pest huis), Rue Damiette en het Palais de Justice. Een taartje met een kopje thee gebruikten we bij Salon de The madame Cakes. Hiermee was de dag goed gevuld.
Abonneren op:
Posts (Atom)